به گزارش شهرآرانیوز؛ عادل تبریزی یکی از فیلم سازان جوان مشهدی است که فعالیت حرفهای خود در سینما را با ساخت فیلم کوتاه آغاز کرد. او همچنین به عنوان دستیار کارگردان در چندین پروژه سینمایی مهم از جمله «حکم»، ساخته مسعود کیمیایی، «هرشب تنهایی» به کارگردانی رسول صدرعاملی، «نارنجی پوش»، ساخته داریوش مهرجویی، و «لانتوری» به کارگردانی رضا درمیشیان حضور داشت تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۹۸ اولین فیلم بلند سینمایی اش را جلوی دوربین برد؛ فیلمی به نام «گیج گاه» که از حضور بازیگرانی، چون حامد بهداد و باران کوثری بهره گرفته و نخستین بار در سی ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر اکران شده است.
«گیج گاه» قرار بود در پاییز امسال روی پرده سینماها برود، ولی اکران آن منتفی شد و همچنان خبری از نمایش عمومی این فیلم بعد از گذشت نزدیک به سه سال نیست. تبریزی که در آخرین روز بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر مشهد در سینما هویزه حضور پیدا کرده و به تماشای فیلم «غریب» نشسته بود، در گفتگو با شهرآرا درباره آخرین وضعیت اکران «گیج گاه» و مراحل تولید دومین ساخته سینمایی خود به نام «ستاره سینما» توضیحاتی ارائه کرده که در ادامه پیش روی شماست.
ما برای اکران عمومی فیلم «گیج گاه» با بدشانسی روبه رو شدیم. در ابتدا تصمیم داشتیم فیلم را پس از طی شدن مراحل تولیدش در نوروز ۱۳۹۹ روی پرده ببریم که کرونا در کشور شیوع پیدا کرد و سینماها تعطیل شد. بعد از نمایش فیلم در سی ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر، تصمیم داشتیم فیلم را در مهرماه امسال روی پرده ببریم، اما اتفاقات سیاسی و اجتماعی در کشور رخ داد که بازهم اکران «گیج گاه» را به تعویق انداخت. با وجوداین امیدوارم که «گیج گاه» زودتر رنگ پرده سینماها را ببینند.
خوشبختانه «گیج گاه» تاریخ انقضا ندارد، چون با یک نگاه انسانی از دریچه دهه ۷۰ به دنیای امروز مینگرد. داستان این فیلم از تمام وجود و احساس من برآمده است و وقتی بعد از مدتها دوباره به تماشای آن نشستم، داستان فیلم برایم حتی نسبت به ابتدا جذابتر شده بود. از این رو نگران تاریخ انقضای «گیج گاه» نیستم.
«گیج گاه» حدود دو ماه پیش در جشنواره میلان اکران شد و جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد. این اتفاق برای خود من بسیار جذاب بود، چون فیلم به طور کامل در فضای ایرانی ساخته شده است و با نوستالژیهای مردم ایران سروکار دارد و من فکر نمیکردم مخاطب خارجی بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
در ابتدا باید بگویم، من هر زمان فیلم کوتاهی ساختم دوست داشتم آن را در مشهد ببینیم و الان هم آرزو دارم در سینما آفریقا به تماشای «گیج گاه» بنشینم. من فکر میکنم گیج گاه از آن فیلمهایی است که مردم مشهد خیلی خوب با آن ارتباط برقرار میکنند، چون مردم شهرما از هر طیف و فرهنگی از پایین شهر تا بالای شهر، به سینما نگاهی نوستالژیک دارند که به نظرم این نگاه در شهرهای دیگر ضعیفتر است.
ما چندی پیش برای فیلم نامه «ستاره سینما» به تهیه کنندگی احسان ظلی پور پروانه ساخت گرفتیم، پیش تولید کار را شروع کردیم و با تعدادی از بازیگران هم قرارداد بستیم، اما زمانی که میخواستیم، مراحل تولید کار را آغاز کنیم با اتفاقات پاییز امسال روبه رو شدیم و از آنجایی که هر اتفاقی در کشور ما در طول تاریخ سینمای ایران از پیش از انقلاب تا به امروز میافتد، اولین ضربه را سینماها میخورند. مراحل ساخت «ستاره سینما» هم متوقف شد تا ان شاءا... سال آینده بتوانم دوباره تولیدش را کلید بزنیم.
فکر نمیکنم. چون من در این بین سریال «جناب عالی» را ساختم که تجربه خیلی خوب برای من بود. آن هم فضای کمدی اجتماعی سیاسی داشت. در واقع من در آن زمان حرف هایم را در قالب استوری منتشر نکردم و در قالب سریال پیش روی تماشاگران قرار دادم.
من آرزو دارم که در مشهد فیلم بسازم و در خیابانهای مشهد فیلم برداری کنم. ولی باید حمایت هم بشوم. زمان برگزاری سی ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر، همه شهرهای ایران از من دعوت کردند تا برای اکران «گیج گاه» به شهرشان بروم. در این بین تنها شهری که با من تماس نگرفت شهر خودم مشهد بود.